بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلَّذِي خَلَقَ

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ بخوان به نام پروردگارت كه [همه آفريده‌ها را] آفريده؛

خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ

[همان كه‌] انسان را از علق به وجود آورد.

ٱقۡرَأۡ وَ رَبُّكَ ٱلۡأَكۡرَمُ

بخوان در حالى كه پروردگارت كريم‌ترين [كريمان‌] است.

ٱلَّذِي عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ

همان كه به وسيله قلم آموخت،

عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ يَعۡلَمۡ

[و] به انسان آنچه را نمى‌دانست تعليم داد.

كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰٓ

اين چنين نيست [كه انسان سپاس گزار باشد] مسلما انسان سركشى مى‌كند.

أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ

براى اينكه خود را بى‌نياز مى‌پندارد.

إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ

بى‌ترديد بازگشت به سوى پروردگار توست.

أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يَنۡهَىٰ

مرا خبر ده آيا آن كسى كه باز مى‌دارد،

عَبۡدًا إِذَا صَلَّىٰٓ

بنده‌اى را هنگامى كه نماز مى‌خواند؟

أَرَءَيۡتَ إِن كَانَ عَلَى ٱلۡهُدَىٰٓ

مرا خبر ده اگر اين بنده نمازگزار بر راه راست باشد

أَوۡ أَمَرَ بِٱلتَّقۡوَىٰٓ

يا [ديگران را] به پرهيزكارى وادارد؟ [آيا آن بازدارنده سزاوار كيفر سخت نيست؟]

أَرَءَيۡتَ إِن كَذَّبَ وَ تَوَلَّىٰٓ

مرا خبر ده اگر اين بازدارنده [دين را] تكذيب كند و [از فرمان حق‌] روى برگرداند [مستحق مجازات سخت نيست؟!]

أَلَمۡ يَعۡلَم بِأَنَّ ٱللَّهَ يَرَىٰ

مگر ندانسته كه قطعا خدا [همه كارهايش را] مى‌بيند؟

كَلَّا لَئِن لَّمۡ يَنتَهِ لَنَسۡفَعَۢا بِٱلنَّاصِيَةِ

اين چنين نيست كه مى‌پندارد [كه ما كارهايش را زيرنظر نداريم،] اگر [از كارهايش‌] باز نايستد، به شدت موى جلوى سرش را مى‌گيريم [و به سوى دوزخ مى‌كشانيم.]

نَاصِيَةٖ كَٰذِبَةٍ خَاطِئَةٖ

[آرى‌] موى جلوى سر دروغگوى خطاپيشه را

فَلۡيَدۡعُ نَادِيَهُۥ

پس [اگر بخواهد] اهل مجلس و انجمنش را [براى يارى دادنش‌] فرا خواند،

سَنَدۡعُ ٱلزَّبَانِيَةَ

ما هم به زودى مأموران آتش دوزخ را فرا مى‌خوانيم.

كَلَّا لَا تُطِعۡهُ وَ ٱسۡجُدۡ وَ ٱقۡتَرِب

اين چنين نيست [كه بتواند براى نجات خود كارى كند]، هرگز از او اطاعت مكن، و سجده كن و به خدا تقرب جوى.